Uroczysta inauguracja Szkoły

Wprawdzie już prawie miesiąc trwały w szkole zajęcia – uroczysta inauguracja  odbyła się 29 września. Przygotowania do niej  – organizacyjne, artystyczne a przede wszystkim duchowe  jednoczyły wspólnotę szkoły :  siostry, nauczycieli, pracowników szkoły , uczniów i ich rodziców.

Uroczystości rozpoczęła Eucharystia w kościele parafialnym  „Arka Pana „. Przewodniczył jej J.R.Ks Bp Grzegorz Ryś – była to Jego  Biskupia Msza Prymicyjna ;  wczoraj zostali konsekrowany na biskupa w katedrze wawelskiej.  Msze św. wspólkoncelebrowali  Ks. Proboszcz Edward Baniak i Dyrektor Zespołu Szkół salezjańskich w Krakowie Ks. Adam Nyk . Uroczysta oprawę liturgiczną przygotowali nauczyciele, rodzice i uczniowie naszej szkoły.

Podczas homilii ks. Bp zwrócił uwagę na to,  ze wszystkich nas w szkole : nauczycieli i uczniów jednoczy wielka godność bycia uczniem Jezusa i wynikający z niej obowiązek poznawania prawdy, życia prawda i dawania świadectwa prawdzie.

Na zakończenie Eucharystii przedstawiciele uczniów  podziękowali ks. Biskupowi  za przewodniczenie tej inauguracyjnej Eucharystii, za Słowo Boże,  które  jest światłem dla wszystkich , za obecność pełną życzliwości i nadziei.

Po Mszy  świętej wszyscy przeszliśmy do szkoły, gdzie w Sali gimnastycznej odbyła się akademia.  S. Leokadia ( dyrektor szkoły )  powitała gości – Siostrę   Inspektorkę s. Teresę Czekała, p. posła Ireneusza Rasia, przewodniczącego rady Dzielnicy XVI p. Sławomira Górę, radnego rady miasta p. Jerzego Woźniakiewicza  oraz naprawdę licznie obecnych rodziców.

Najpierw  obejrzeliśmy krótką scenkę  pt. Święty w działaniu – o Dominiku Savio, który  jest patronem naszej szkoły tzn. przewodnikiem i wzorem dla  uczniów, nauczycieli i rodziców.

Następnie głos zabrali goście –  wyrażali radość z powstania szkoły i życzyli nam, aby nasza szkoła była prawdziwie miejscem  rozwoju dla młodych , rozwoju ku wielkim ideałom.

Po Eucharystii i  radości nadszedł ( po salezjańsku ) czas spotkania się przy stole. Rozmowy życzliwe, radosne  i budujące jedność trwały  długo.  Jedność myślenia i działania, wypływająca ze świadomości że nasza szkoła jest prawdziwie dziełem Pana –  jest nam bardzo potrzebna.