Adepci nauk ścisłych z 1D znowu wylądowali na… trawie

Nie wiemy na pewno, bo jesteśmy tutaj nowi, ale podobno to już taka lokalna tradycja – bynajmniej nie znamy innej, że w trakcie fizyki, albo się pochłania lody, albo najpierw walczy o jak najwyższy rabat na pizzę w najlepszej podpłomykarni, a potem biegnie nad urokliwy Staw Bieńczycki, zajmuje dogodną pozycję i leżąc na dowolnie wybranym boku upaja cudowną pogodą i atmosferą pierwszego wspólnego wypadu.

I nie wiadomo co bardziej wzrusza – dźwięki „Stairway to Heaven” wydobywające się spod palców klasowego maga gitary Tommaso, czy konstatacja naszego Wychowawcy – zwanego na tych stronach Doktorkiem, że ani się nie obejrzymy, jak na spotkaniu klasowym w 25 lat po maturze, ze łzami w oczach będziemy wspominać te pierwsze przybijane przez nas piątki, podszyte niepewnością misie, oraz ten mętlik w głowie – jak się przedstawić, by nie zabrzmieć zbyt banalnie.

Jesteśmy w LO Salezjanek dopiero drugi dzień, więc niewiele zdążyliśmy się nauczyć, ale  mamy już pewność, że na tym spotkaniu po latach będzie równie cudowna atmosfera jak dzisiaj i stawi się na nie cała nasza trzydziestka jedynka, bo nasz Doktorek nie ma wątpliwości, że przyjaźnie zawiązane w szkole średniej są najszczersze i najtrwalsze, a my w tym względzie nie zamierzamy zawieść ani siebie, ani Jego.